Gołąbek pokoju

Miała być notka zapraszająca na przyszłotygodniowy Marsz Równości, bo takie tygodniowe wyprzedzenie jest fajne i każdy se może zaplanować. Jednakże los zadecydował inaczej i postanowił zesłać na mnie incydent. A było to tak.

Dziś, w tych jakże pięknych okolicznościach przygody, rozbujałej wiośnie ludność piesza i rowerowa wyszła na miasto oddawać się rozrywkom i rekreacjom w formach różnych. Niektórzy pokurwiali na rowsie na bazar w Stoczni, żeby opierdolić bułkę z matiasem*  i nakupować produktów spożywczych. Inni natomiast siedzieli na ławeczkach i karmili gołębie. Czasem ich drogi się przecinały. I tak, wracając ze stoczni pociągałem se przez Dolny Wrzeszcz, na ławeczce koło ścieżki siedział sobie starszy pan i karmi gołębie, które łagodnie i uważnie zlatywały na trawnik. Poza jednym, który nie wiedział, czy bardziej boi się człowieka na rowerze, czy jednak chce wpierdolić chleb mocno. Nie wiadomo, czy był najgłupszy w stadzie, możliwe, że starzy go nie kochali, a w szkole inne pisklęta go napierdalały. A może był bojownikiem o wyzwolenie gołębi i Gdańska spod jarzma ludzkiej okupacji. Może obecnym władzom udało się zasiać w jego niewielkiej główce jakże popularny ostatnio pogląd, że cyklizm to zło, pedalstwo i kurewstwo. Nie wiadomo i nigdy się tego nie dowiemy szanowni czytelnicy. Tak czy inaczej niezdecydowany gołąb, po chwili wahania, podjął iście salomonową decyzję i mając do wyboru przepyszny świeży chleb albo ucieczkę przed złem postanowił wlecieć mi w mordę. Tak szanowne państwo, nie przeoczyliście się, dziś dostałem w ryj lecącym gołębiem. Dostanie lecącym gołębiem w ryj jest ohydne. Dostanie lecącym gołębiem w ryj boli. Mam nadzieję, ze tego jebanego gołębia też. Mam nadzieję, że jego ziomkowie się z niego tak samo brechtali, jak przechodnie ze mnie. Nie miałem okazji się z nim policzyć, bo spierdolił. Jednak jeśli się okaże, że mi sprzedał w czasie tego krótkiego kontaktu, jakiegoś syfa, bo te latające szczury, te ptasie śmietniki mogą na sobie parchów chuj mieć**, to przysięgam na moją ssaczy honor, że znajdę i zajebię. Tak mi dopomóżcie Wielkie Łożysko, Święta Żyworodności i Błogosławione Sutki z Mlekiem!

* Bardzo  polecam, bo to w tym roku moje przekąskowe odkrycie, jak państwo, zwłaszcza zamiejscowe, bo miejscowe, to może wią, będzie w sobotę w Gda, to bujnąć się do Stoczni i przed zwiedzaniem ECS-u wciągnąć bułę z matiasem na BioBazarze, żeby na zwiedzanie siłkę mieć. 

** se posprawdzałem i łazić po mnie mogą teraz wszy gołębie, pluskwy gołębie i mieszkaniowe, wszoły, wirus żółtego guzka, świerzbowce, a jeśli trafił mnie kloaką to jeszcze rzęsistki, pierwotniaki krwawej biegunki, o licznych robakach nie wspominając.