Wiara, nadzieja, miłość

Różnych się ma pacjentów. Z niektórymi się lubimy bardzo, z innymi tylko współpracujemy, jest też paru takich, których nie ciepię, jak zarazy i gdy pielęgniarka się pyta, co podać, syczę pod nosem "pół litra powietrza dożylnie". 

Jeden z tych ostatnich szczególnie mnie sobie upodobał i mimo że nie jestem jego lekarzem prowadzącym z każdym swoim problemem przybiega do mnie. Pan starszy, ale nie stary, znienawidzony przez innych pacjentów, niewspółpracujący z nikim. Leków przez nas zaleconych, mimo kilku schorzeń, nie przyjmuje, bo mu szkodzą. Nie żeby kiedyś spróbował jakąś tabletkę łyknąć i miał po niej działania niepożądane, ależ skąd, przecież nie jest głupi. Po prostu wie, że mu szkodzą i już. Aczkolwiek jakieś dropsy przyjmuje, nikt nie wie jakie i skąd je ma, bo nie dzieli się tymi tajemnicami, ale akurat te leki, które sam se wynalazł są zajebiste. Chętnie bym się dowiedział jakie to, bo bym się douczył, ale ni chuja, muszę tkwić, jak pieczarka w gównie i ciemności i mieć świadomość swojej niekompetencji, bo pan pacjent co rusz nam o niej przypomina. Bo wiecie my chuja umiemy, staramy mu się wmówić, że ważenie sto kilo przy metrze siedemdziesiąt, to raczej chujowy pomysł na życie, próbujemy zaszkodzić tymi lekami różnymi, fałszujemy jego wyniki badań. Ale, ale pan nie jest taki pierwszy lepszy naiwniaczek, jak reszta pacjentów, chodzi się konsultować do innych lekarzy, którzy o dziwo też są debilami i to nawet głupsi od nas się zdarzają, a badanie robi sobie też w innych laboratoriach. Wyniki nie różnią się od naszych, jakieś tam odchylenia w dziesiętnej części wyniku są, co dla przeciętnego zjadacza chleba nie jestem niczym dziwnym, ale dla naszego pacjenta stanowi to niezbity dowód, że robimy go w chuja cały czas.

Od kilku tygodni ma fazę na hemoglobinę (taka sytuacja), którą de facto ma w normie, w górnych granicach, ale cały czas prawidłową. Nawet o jeden promil wartość poza widełki nie wychodzi, ale pan pacjent uznał, że coś jest w chuj nie halo z tym wynikiem, skoro przez całe życie hemoglobinę miał w środku normy. Popierdala co drugi, trzeci dzień robić sobie morfologię i przybiega z wynikami na "konsultację", bo coś się dzieje, bo przedwczoraj Hb była 16,1, a dziś już 16,3. widzi pana, jak to rośnie? Coś się dzieje! Nie chcecie mi pomóc! Musicie mi pomóc! Będziecie mieć mnie na sumieniu! Nic nie umiecie! Widzi pan, jak rośnie! Zatory mi się porobią! Dlaczego taką wysoką mam

Próbowałem uspokajać, że wszystko jest git, tłumaczyć, że skoro ma niewydolność serca, to z powodu niedotlenienia hemoglobina ma prawo taka być, w końcu nawet żartem zbyć. Naprawdę bardzo dużo czasu, energii i cierpliwości w to włożyłem. Ni chuja, gówno wiem i chcę go zabić. Do innych lekarzy z zakładu, którzy starsi ode mnie są, mądrzejsi, bardziej doświadczeni nie chce, mimo moich namów, iść, bo nie. Mógłbym na odpierdol do hematologa wysłać, ale z tym z zakładu jestem zaprzyjaźniony i nie chcę świni podkładać. Pat i chuj.  W końcu tak będzie, ze pana pacjent umrze, bo starszy jest, schorowany i taka kolej rzeczy, a rodzina nas pozwie, bo przecież on mówił, zwracał uwagę, a my skurwysyny, mordercy w bieli ignorowaliśmy jego potrzeby. I TVN i proboszcz i prokurator. Same day, same shit.

Wczoraj wieczorem przydybał mnie ze świeżym wynikiem na korytarzu:

-Dlaczego ta hemoglobina jest taka wysoka!

Coś we mnie pękło. Z uprzejmym uśmiechem, z powagą na twarzy odpowiedziałem:

-Bóg tak chce

I poszedłem w pizdu.