Peace, love, rainbow i kosmetyki

Kochany pamiętniczku, dzisiejszą notkę chciałbym zadedykować mojej pani dermatolog, która, gdy mnie widzi, to krzyczy, że mam mam za suchą skórę i każe mi się preparatami smarować i która bez ogródek powiedziała, że w moim wieku to do pyska regularne nawilżanie należy stosować, w dodatku porządnej firmy. Skoro więc na mnie krzyczą i mnie zmuszają, to zaopatrzyłem się w te mazidła, w tym krem nawilżający do krzywego ryja firmy naprawdę z górnej półki. Tak mi się przynajmniej wydaje, że to już górna półka. Na pewno co najmniej wyższe rejony półek średnich, a już na pewno  w cenie takiej, że mnie serduszko lekko zabolało przy zapłacie (dobra wcale nie lekko, rozległy zawał pełnościenny miałem). I tak jak balsamów do ciała zapominam co rusz stosować, to mordę d paru tygodni dwa razy dziennie karnie smaruję (czasem raz tylko, już się przyznam, ale ja naprawdę, kurwa, nie pamiętam o rzeczach, które trzeba regularnie powtarzać, bo to nudne w chuj i umyka. I na pewno będę chujowym pacjentem, bo będę zapominał brać leków. Już teraz po trzecim dniu antybiotykoterapii mi się pierdoli wszystko).

I dziś, kochany pamiętniczku, i dziś pani w lokalu gastronomicznym, gdzie zakupiłem sobie pożywny, a zdrowy posiłek, spytała się mnie, czy mam z sobą legitymację studencką, bo po okazaniu jej należy mi się zniżka.  Usiadłem i zapłakałem ze wzruszenia, a potem wsiadłem na mojego magicznego jednorożca i popatatajaliśmy w stronę raf koralowych, a z dup napierdaliśmy tęczą.

I nie wierz w to, co mówią moi fałszywi przyjaciele, którym nieopatrznie się pochwaliłem, że było złe oświetlenie, pani nie dowidziała, chodziło jej o uniwersytet trzeciego wieku, była zdesperowana i chciała ruchnąć cokolwiek i różne inne niegodziwości. Nie kochany pamiętniczku, w jej oczach była szczerość, a usta nigdy kłamstwem się zapewne nie splamiły.

Jedź ze mną kochany pamiętniczku, na rafy koralowe, gdzie syreny nas będą karmić różową watą cukrową zachwycając się jędrnością mego liczka pięknego a cudnego.