"Po chuj?", jako wykładnik nieadekwatności nauczania

Dobrze przyznaję się, przez te ponad siedem lat kariery medycznej nie tylko nie słyszałem, ale nawet nie nasluchiwałem i nie próbowałem usłyszeć:

-IV tonu serca

-rozszczepienia II tonu nieważne czy sztywnego,  ruchomego, czy paradoksalnego

-zmiennej głośności tonu I

Ton III słyszałem może z raz, ale nie jestem pewien, czy sobie tego nie wmówiłem

Słyszę i rozróżniam szmery skurczowe, rozkurczowe i umiem powiedzieć, czy jest wczesno-, późno-, czy holo, ale zupełnie mi koło dupy lata, czy ten szmer jest chuchający, maszynowy, a w ogóle mnie jebie, czy jest crescendo, czy, kurwa, decrescendo i w piździe głęboko mam, jak się foniatrycznie to rysuje. Bo jest, kurwa, XXI i robi się ECHO serca, a nie układa pacjenta w pozycji kolankowo-łokciowej- znaczy się na czworaka z dupą do góry, żeby wysłuchać czy ten szmer tak lepiej słychać i czy może zaczął promieniować, gdzieś indziej.

Z tętna obchodzi mnie jego tempo i czy występuje deficyt, a to czy jest chybkie, leniwe, duże, małe, jakie mam cycki i kolor włosów jest mi głęboko obojętne, a mierzenie kilkukrotnie ciśnienia na wdechu i wydechu z równoczesnym pomiarem tętna, żeby określić, czy jest paradoksalne i dzięki temu stwierdzić, ze jest tamponada serca, to ma się, kurwa, zupełnie nijak, obecnego diagnozowania tej choroby.

Rozumiem, że kiedyś nie było tych wszystkich super zabawek i trzeba było sobie jakoś radzić i diagnozować. Naprawdę totalny szacun dla tych, którzy to pamiętali i umieli wykorzystać w praktyce, serio. Ale przepraszam bardzo czasy się zmieniły, medycyna poszła do przodu, więc dajmy sobie może spokój z powyższymi, zajmijmy się medycyną nowoczesną i nie każmy mi i podobnym się tego, kurwa, uczyć do egzaminu specjalizacyjnego, bo to naprawdę jest zaśmiecanie sobie łba wiedzą kompletnie niepraktyczną.

Jak na razie jedyną rzeczą, z której się wycofano, to opukiwanie granic serca. Na studiach jeszcze musiałem to umieć, z podziałem na granicę względną i bezwzględną, z techniką pukania i teorią. Za technikę pukania prawie wyleciałem z egzaminu praktycznego, bo pukałem za słabo,a  to trzeba mocno. Nic to, że przez trzy lata wszyscy mówili, że trzeba pukać delikatnie, żeby nie zagłuszyć przejścia jednej granicy w drugą. Nic to, że już wtedy wszyscy powtarzali, że tego tak naprawdę się nie robi. Nic to na egzaminie, kurwa, musiało być i chuj.

Teraz muszę znać teorię badań prehistorycznych i mieć wiedzę na temat najnowszej diagnostyki molekularnej i genowej. Czyli, tak naprawdę w tej medycynie nic się nie zmienia, beton rządzi. I brak sensu.